Het Kadaster deed inspiratie op bij
Mijn opdrachtgever bij Rijkswaterstaat viel het gelijk op: ‘Joop heeft een stropdas om gedaan’!
Het is voor mij dan ook geen dagelijkse setting; er stond een bijeenkomst met Tjeenk Willink op het programma! Helaas moest Tjeenk Willink naar de koningin en is het ‘in ieders belang dat het land weer een regering krijgt’, sprak zijn vervanger van de Raad van State. Gelukkig had Tjeenk Willink hem zijn verhaal meegegeven. Want zo bleek, Tjeenk Willink kan heel goed onder woorden brengen wat er aan de hand is in de Overheid. Je ziet het zelf gebeuren,maar hij benoemd het en slaat met woorden de spijker op zijn kop. De poging van RWS om kennis op orde te houden dwong respect af.
Rijkswaterstaat had de bijeenkomst georganiseerd als antwoord op de kritiek die Tjeenk Willink een aantal jaar geleden had gegeven op het kennisbeleid van Rijkswaterstaat bij het verloop van 25% van de formatie: ”RWS kan nog slechts met moeite als zelfbewust en deskundig opdrachtgever optreden”. Via het boekje ‘ Rijkswaterstaat, greep op kennis?’ laat RWS zien wat zij inmiddels heeft gedaan om de kennis op peil te krijgen en te houden. Een proces waaraan ik als adviseur kennismanagement een bijdrage mocht leveren door ondermeer de introductie van de RWS-kennisboom en instrumenten zoals een kennisprofiel om te bepalen waar de kennis onvoldoende op peil is.
Tjeenk Willink beschreef dat Rijkswaterstaat slachtoffer werd van wat hij noemt ‘ de bureaucratische bedrijfsmatige logica’ die de overheid is binnengedrongen. De overheid wordt daarbij gezien als ‘een normaal bedrijf’ en prestatieafspraken en proceskennis wordt belangrijker gevonden dan inhoudelijk deskundige ambtenaren. Waar die ‘bureaucratische bedrijfsmatige logica’ hoogtij viert creëert de overheid zijn eigen werkelijkheid en verliest contact met de maatschappelijke werkelijkheid. Ze wordt dan deel van het probleem in plaats het bieden van oplossingen.
Zelf ziet Tjeenk Willink zijn rol als die van het vergroten van dit bewustzijn en niet die van het bieden van pasklare oplossingen. Wel biedt hij oplossingsrichtingen, zoals: dat de overheid vanuit dit signaal anders naar zichzelf moet kijken als ze een diagnose stellen van hun eigen organisatie. Dat de oplossingen dicht in de praktijk zelf liggen en ‘uit eigen ondervindingen’ moeten komen. Ik vertaal dit zelf naar ‘betere betekenisgeving’ en naar: ‘eerst slim organiseren’ en dan ‘klein organiseren’ in plaats van omgekeerd.
De poging van Rijkswaterstaat om weer grip op kennis te krijgen dwingt volgens Tjeenk Willink respect af. Sterk noemt hij de keuze dicht bij de processen te blijven met kennis en die op alle niveaus te ontwikkelen intern en met partners uit bedrijfsleven en wetenschap. Ook voor het instellen van een inhoudelijk carrièrepad is er lof. Dat voorkomt wat Tjeenk Willink, noemt ‘bloedarmoede’ in de organisatie.
Of alles wat in het RWS-boekje is genoemd voor de toekomst genoeg is blijft de vraag. Peter Hey van DLG, verwoorde dat als volgt: ”Er is nu aan alles gedacht, methoden en techniek zijn op orde en beschreven. Van RWS kan nu geleerd worden, maar richting RWS: “let op dat het wel als mensenwerk wordt gezien”, terloops opmerkend dat “dat bij RWS vast wel met een communicatieplan wordt afgedekt..”. Hij was onder de indruk van de aanpak van RWS. Voor de toekomst zette hij de toon met wat hij noemde ‘deze spannende vraag’: ‘ Wanneer weten we nou genoeg’?
Het is voor mij dan ook geen dagelijkse setting; er stond een bijeenkomst met Tjeenk Willink op het programma! Helaas moest Tjeenk Willink naar de koningin en is het ‘in ieders belang dat het land weer een regering krijgt’, sprak zijn vervanger van de Raad van State. Gelukkig had Tjeenk Willink hem zijn verhaal meegegeven. Want zo bleek, Tjeenk Willink kan heel goed onder woorden brengen wat er aan de hand is in de Overheid. Je ziet het zelf gebeuren,maar hij benoemd het en slaat met woorden de spijker op zijn kop. De poging van RWS om kennis op orde te houden dwong respect af.
Rijkswaterstaat had de bijeenkomst georganiseerd als antwoord op de kritiek die Tjeenk Willink een aantal jaar geleden had gegeven op het kennisbeleid van Rijkswaterstaat bij het verloop van 25% van de formatie: ”RWS kan nog slechts met moeite als zelfbewust en deskundig opdrachtgever optreden”. Via het boekje ‘ Rijkswaterstaat, greep op kennis?’ laat RWS zien wat zij inmiddels heeft gedaan om de kennis op peil te krijgen en te houden. Een proces waaraan ik als adviseur kennismanagement een bijdrage mocht leveren door ondermeer de introductie van de RWS-kennisboom en instrumenten zoals een kennisprofiel om te bepalen waar de kennis onvoldoende op peil is.
Tjeenk Willink beschreef dat Rijkswaterstaat slachtoffer werd van wat hij noemt ‘ de bureaucratische bedrijfsmatige logica’ die de overheid is binnengedrongen. De overheid wordt daarbij gezien als ‘een normaal bedrijf’ en prestatieafspraken en proceskennis wordt belangrijker gevonden dan inhoudelijk deskundige ambtenaren. Waar die ‘bureaucratische bedrijfsmatige logica’ hoogtij viert creëert de overheid zijn eigen werkelijkheid en verliest contact met de maatschappelijke werkelijkheid. Ze wordt dan deel van het probleem in plaats het bieden van oplossingen.
Zelf ziet Tjeenk Willink zijn rol als die van het vergroten van dit bewustzijn en niet die van het bieden van pasklare oplossingen. Wel biedt hij oplossingsrichtingen, zoals: dat de overheid vanuit dit signaal anders naar zichzelf moet kijken als ze een diagnose stellen van hun eigen organisatie. Dat de oplossingen dicht in de praktijk zelf liggen en ‘uit eigen ondervindingen’ moeten komen. Ik vertaal dit zelf naar ‘betere betekenisgeving’ en naar: ‘eerst slim organiseren’ en dan ‘klein organiseren’ in plaats van omgekeerd.
De poging van Rijkswaterstaat om weer grip op kennis te krijgen dwingt volgens Tjeenk Willink respect af. Sterk noemt hij de keuze dicht bij de processen te blijven met kennis en die op alle niveaus te ontwikkelen intern en met partners uit bedrijfsleven en wetenschap. Ook voor het instellen van een inhoudelijk carrièrepad is er lof. Dat voorkomt wat Tjeenk Willink, noemt ‘bloedarmoede’ in de organisatie.
Of alles wat in het RWS-boekje is genoemd voor de toekomst genoeg is blijft de vraag. Peter Hey van DLG, verwoorde dat als volgt: ”Er is nu aan alles gedacht, methoden en techniek zijn op orde en beschreven. Van RWS kan nu geleerd worden, maar richting RWS: “let op dat het wel als mensenwerk wordt gezien”, terloops opmerkend dat “dat bij RWS vast wel met een communicatieplan wordt afgedekt..”. Hij was onder de indruk van de aanpak van RWS. Voor de toekomst zette hij de toon met wat hij noemde ‘deze spannende vraag’: ‘ Wanneer weten we nou genoeg’?
Vaag hieronder het boek over kennismanagement bij RWS aan, waarin mijn bijdrage staat aan het instrumenteren en organiseren van KM
Het boek van 50 pagina's is rijk voorzien van foto's en illustraties, is kosteloos en wordt u digitaal toegestuurd nadat u onderstaand aanvraagformulier heeft ingevuld,
